راه کاروان عشق از میان تاریخ می گذرد و هرکس در هر زمان بدین صلاوت لبیک گوید از ملزمات کربلاست . اری عزیزان به خداوندی خدا ، رزمندگان در آخرین لحظه نیز با ما شوخی می کردند ، بروید از شلمچه بپرسید . وقتی میگویم رزمنده شما تمام جدیت و مردانگی را بگیرید و برایش اندامی بسازید ، بخدا قسم رزمنده ای در کنجی آرام گرفته بود تا ساعتها نمی فهمیدیم که او خواب است ویا شهید گشته . آری عزیزان وقتی نام شهیدی را میبرم شما کاغذ بردارید هر چه از خوبی می دانید بنویسید و آنگاه چهره معصومش ظاهر می گردد . ای عزیزان ما هم خواهیم رفت شما می مانید و راه شهیدان ، شما را به مظلومیت آن مردی که احساس دلتنگی می کرد به گوشه ای می نشست وبه صحرای شلمچه خیره می شد. آری شلمچه عزیز می گویم که هنوز تعداد زیادی از شهدای ما را در دل خود دارد . شما را به اشکهای پاک دختر هشت 8 ساله شهیدی که شبها سجاده پدر سفر کرده اش را در گوشه ای می گشود و به یاد پدر نماز می گذاشت . شما را به لبخندهای مصلحتی شهید مرتضی جاویدی فرمانده گردان که بعد از قیچی شدن گردانش برای دلداری رزمنده گان زخمی ، لبخندهایی که حکایت از یک دل سوزان مال ومال از خون داشت . شما را به غیرت نوجوان 15 ساله بسیجی که وقتی رزمندگان آماده حرکت شدند اسم او را قلم زدند گفتن سن شما کم است و اگر مجروح شوی نمی توانی طاقت بیاوری ، ولی با اسرار همراه دیکر بچه ها جزء افراد خط شکن شد . وقتی شب حمله ترکش به پای او اثابت کرد و از زانو قطع شد بخاطر اینکه از درد سرو صدا نکند و روحیه رزمنده دیگر را ضعیف نکند دهان خودش را پر از گل کرد تا صدایش در نیاید . و به همان شکل شهید شد . شما را به درخشش وجود جوانان رزمنده چو صاعقه بر قلبهای تاریک دشمنان می نشاندن و سینه هایشان از رعب و هراس آکنده بوده .و شهیدان بر این باور بودند که قدم به راهی می گذاردند که پایان آن را به یقین می دانستند . اما بقای دین خود را در گرو ایثار و خون می گذاشتن و شهادت را در زاعقه خود از عسل شیرینتر می دانستند . همان طور همه ما میدیدیم که شهید همت در شلمچه می گفت همیشه این گونه نیست . این سفره را جمع می کنند . تا باز است استفاده کنید . ولی ما غافل بودیم نفهمیدیم چه می گوید . کفتم شلمچه .

شلمچه آن سه راهی شهادت دیگه پر گشته از خاک غربت

شلمچه کجاست آن راه کارت کجایند عاشقان بی قرارت

شلمچه از جدائی تو فریاد بگو کجارفت گردان مقداد

شلمچه کن نظر بر ما شهادت بگو گردان انصار کجا رفت

شلمچه ای محل عشق و ایثار بود خالی دیگر زگردان انصار

شلمچه گشته ام قربان قاسم بسیجیان غیرتمند مسلم

شلمچه مرغ ما گردیده پر پر کمیل و مالک و گردان جعفر

شلمچه گشته ای خالی چو دیگر به گردان حبیب و هم ابوذر

شلمچه روز ما گشته شب تار کجا بر باد شد گردان انصار

شلمچه گل گردانها کجایند مگر نزد شهید کربلا یند