نميدونم تا كي بايد افسوس خورد آه كشيد و حسرت از گذشته و....ناراحت باشيم از اينكه چرا ديگران احترام خون (واژه مقدسي كه براحتي از ريختنش حرف ميزنيم) شهيد و.....را نگه نميدارند؟؟؟ هيچ وقت فكر كرديم كه من وتو و همه اونايي كه درد رو حس كردن با تمام وجود چشيدن و در ك كردن، چقدر كار كرديم؟ اصلا كار كرديم؟ اصلا خودمون درستيم؟ ايكاش قدر دردي كه كشيدم، زخمي كه خوردم و منزلتي كه ژيدا كردم رو ميدونستم ايكاش
از مطالب زيبا و تكون دهنده تون ممنونم دست مريزاد