خدایا! هدایتم کن! که ظلم نکنم، زیرا می‏دانم که ظلم چه گناه نابخشودنی است.

 خدایا! نگذار دروغ بگویم، زیرا دروغ ظلم کثیفی است

 خدایا! محتاجم مکن که تهمت به کسی بزنم، زیرا تهمت، خیانت ظالمانه‏ای است.

 خدایا! ارشادم کن که بی‏انصافی نکنم، زیرا کسی که انصاف ندارد شرف ندارد.

 خدایا! راهنمایم باش تا حق کسی را ضایع نکنم، که بی‏احترامی به یک انسان، همانا کفر خدای بزرگ است.

 خدایا! مرا از بلای غرور و خودخواهی نجات ده، تا حقایق وجود را ببینم و جمال زیبای تو را مشاهده کنم.

 خدایا! پستی دنیا و ناپایداری روزگار را همیشه در نظرم جلوه‏گرساز، تا فریب زرق و برق عالم خاکی، مرا از یاد تو دور نکند.

 خدایا! من کوچکم، ضعیفم، ناچیزم، پرکاهی در مقابل طوفان‏ها هستم، به من دیده‏ای عبرت‏بین ده، تا ناجیزی خود را ببینم و عظمت و جلال تو را براستی بفهمم و به درستی تسبیح کنم.

 خدایا! دلم از ظلم و ستم گرفته است، تو را به عدالتت سوگند می‏دهم که مرا در زمره ستم‏گران و ظالمان قرار ندهی.

 خدایا! می‏خواهم فقیری بی‏‏نیاز باشم، که جاذبه‏های مادی زندگی، مرا از زیبایی و عظمت تو غافل نگرداند.

 خدایا! خوش دارم گمنام و تنها باشم، تادر غوغای کشمکش‏های پوچ مدفون نشوم.

 خدایا! دردمندم، روحم از شدت درد می‏سوزد، قلبم می‏جوشد، احساسم شعله می‏کشد، و بندبند وجودم از شدت درد صیحه می‏زند، تو مرا در بستر مرگ آسایش بخش.

 خسته ‏ام، پیر شده‏ام، دل‏شکسته‏ام، ناامیدم، دیگر آرزویی ندارم، احساس می‏کنم که این دنیا دیگر جای من نیست، با همه وداع می‏کنم، و می‏خواهم فقط با خدای خود تنها باشم.

 خدایا! به سوی تو می‏آیم، از عالم و عالمیان می‏گریزم، تو مرا در جوار رحمت خود سکنی ده.

                                                                                    شهید  دکتر چمران

حاج آقا اصانلو قبل از عملیات کربلای چهار به بچه ها گفت :اگر کسی از شما در بین راه زخمی شد درصورت امکان خودش برگردد .دیگران معطل او نشوند .اگر نتوانست برگرددیا پا به پای دیگران جلو برود ؛ بدون کوچکترین صدایی طناب را رها کرده و شهادتین بگوید و زیر آب برود .چون اگر داد و بیداد کند عملیات لو رفته و  همه قتل عام می شوند.
نزدیک ساعت 9 دستور حرکت داده شد.بچه ها یکی یکی وارد آب شدندولی هنوز چیزی از ساحل دور نشده بودیم که دشمن ما را زیر آتش گرفت و به شدت مواضع ما را می کوبید.
تعدادی در جا شهید  شدند و تعدادی مثل حسن حبیبی ؛ رضا بیگدلی که در ابتدا زخمی شده بودند طناب را رها کردند و زیر آب رفتند.
آنها واقعا مظلومانه شهید شدند.
شهدا شرمنده ایم.....شما کجا و ما کجا ؛ کجایید ببینید چه بر سر خودمان آورده ایم . همه گرفتار دنیا شدیم . دیگه ایثارو گذشت از جامعه رخت بربسته .همه واسه قدرت و ثروت و دنیا به جان هم افتادند .انگار روزی در این کشور شماها جان خود را بخاطر حفظ اسلام و فرهنگ ناب محمدی (ص) فدا نکردید.
خوشا به حالتان که درجوار رحمت الهی آرمیده اید و نیستید اینها را ببینید.