بسم رب الشهدا و الصديقين
دلم براي او که رفت مي سوزد. براي او که زندگي را ، دنيا را و هر چه که سالها با سختي به دست آورده بود را . ميدانم که اين انسان روح اسماني داشت و تمام اينها را با عشقي بالاتر و عزيز تر معامله کرد. اما حرف من چيز ديگري است. حرف من قدر شناسي است. حرف من فهميدن و درک کردن آناني است که رفتند. براي اين است که دلم مي سوزد. آنان که چشم به همه چيز بستند و ارامش را به ما هديه کردند ، آناني که دل در گرو يار نهادند و جايشان را براي راحت تر زندگي کردن به ما بخشيدند.
کاش ما که مانديم بفهميم و درک کنيم که اگر هستيم به خاطر وجود مبارک آن شهيدان است که ازادانه و عاشقانه جنگيدند و ارامشي بي پايان را به ما هديه کردند.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
سلام
عدتون مبارک
خيلي دير اومدم ولي اومدم!
سرم حسابي شلوغ بود و هست.
با "مزاحم من شويد" به روزم
مثل هميشه سر بزنيد و خوشحالم کنيد.
التماس دعا
در پناه حق
[گل]