گره ميزنم تار ابريشم سرخگون را
به آواي تندر
.به آواي باران
مي آميزم اين شبنم پر تپش را
.به درياي ياران
اگر چند كوتاه، اما
،گره مي زنم اين صدا را
درين كوچه آخر
.به هيهاي بالنده بالاي ياران