جهان را صاحبي باشد خدا نام ....
دلم به ياد مدينه بهانه مي گيرد
سراغ باغ گلي را شبانه مي گيرد
چه حكمت است كه چون نام فاطمه آيد
براي گريه دل من بهانه مي گيرد