پيامبر بزرگ اسلام پس از خطبۀ مفصلي فرمودند:

(اي مردم! شما را شماره از آن حد فزونتر است که بتوانيد يک يک با من دست بيعت دهيد، و من به فرمان خدا مأمورم که از زبان هر يک از شما اعتراف گيرم که منصب فرمانروايي و امارت بر مؤمنان را که براي علي قرار داده‌ام پذيرفته‌ايد، و نيز در مورد قبول امامت و ولايت اماماني که از نسل من و صلب علي‌اند اقرار و بيعت گيرم.)

ما نيز به تبعيت از ايشان با تکرار اين جملات، بيعت خود را اعلام مي‌داريم:

اي رسول خدا! آنچه در ولايت و رهبري مطلق علي و امامان پس از وي که از صلب اويند از جانب حقتعالي به ما ابلاغ کردي شنيديم و در برابر آن مطيع و تسليميم و به آن امر راضي و خشنوديم. اينک ما به دل و جان و به زبان و به دست با قبول ولايت با تو بيعت مي‌کنيم و پيمان مي‌بنديم که با اين اعتقاد زندگي کنيم و با آن بميريم و تا آن زمان که سر از خاک برداريم به آن پايبند باشيم و هرگز در آن تغيير و تبديلي ندهيم و شک و ترديدي ننماييم و از سر پيمان خود برنخيزيم و از خدا و پيامبرش و از اميرالمؤمنين و فرزندانش حسن و حسين و امامان ديگر که از صلب علي به جهان آيند فرمان بريم. در اين امر مطيع خدا و پيامبرش و علي و حسنين و امامان پس از ايشانيم. تو اي پيامبر در مورد ولايت اميرالمؤمنين از دل و جان با ما عهد و ميثاق بستي. از کساني که توفيق