جهان را صاحبي باشد خدا نام ...

هر که دلارام ديد از دلش آرام رفت....

راستي بچه ها ! راه بهشت کجاست ؟

سه راه شهادت تنها مکاني ست که همه راههايش به بهشت ختم مي شود .

اذان ظهر است که به طلاييه مي رسي . وقتي مي خواهي وارد شوي ندايت مي دهند " فاخلع نعليک انک با الواد المقدس طوي " . مگر وادي مقدس فقط بايد طور سينا باشد تا موسي کفش از پاي بکند ؟ اينجا نيز وادي مقدسي است که خاکش سيراب از زمزم خون دلاور مردان عاشق است آنان که راز آبي پرواز را دانستند و پر کشيدند .

چقدر رنگ شقايق ترين گلهايي

چقدر ساکت و زيبا چقدر طوفاني

و چشمهاي تو تنها دليل فهميدن

که راز آبي پرواز را تو مي داني

با اشک چشم وضوي عشق مي گيري و آماده نماز مي شوي . دلت قرار ندارد . نمي داني اينجا به کدام قبله نماز بخواني .........به سوي خانه خدا ؟ به سوي قبله دلها، حسين ؟ يا بسوي کربلاي ايران ؟ چه فرقي مي کند مهم اين است که اينجا هم به حسين نزديکي ، هم به عاشقان پر کشيده اش و به واسطه آنان به خدايشان هم نزديکتري . مي گردي و دنج ترين نقطه را انتخاب مي کني . دنج ترين نقطه اين سرزمين ميانه آن است همانجا که آفتاب مستقيم تر مي تابد . نماز است و عطش . به ياد تشنگي مولايت مي افتي . اينجا بوي حرم آقايت را مي دهد . احساس مي کني آنقدر نزديک است که اگر سر بچرخاني طلايي گنبدش را مي بيني . دلت هوايي گلدسته هاي سقا مي شود و تابلوي تا کربلا راهي نمانده جانت را به آتش مي کشد . زير لب زمزمه مي کني : خدا کند که حسين مرا رها نکند .

يادت مي آيد اينجا طلاييه است . عزيزترينهاي خدا از همين جا زائر حرمش شدند. دلت مي لرزد و آرزو مي کني

کاش از جنس جنون بال و پري بود مرا

مثل سيمرغ از اين جا سفري بود مرا

بر پيشاني اين خاک نام سردار رشيدي خودنمايي مي کند . سردار خيبر، شهيد حميد باکري . او نيز از همين سرزمين به آسمانيان پيوست و همين جا جاودانه شد .